Top.Mail.Ru

ՀՀ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆ. ՏԵՂԵԿԱԳԻՐ 1 (113) 2024

ՎԱՐՉԱԿԱՆ ԻՐԱՎԱԽԱԽՏՈՒՄԸ ՈՐՊԵՍ ՀԱԿԱԻՐԱՎԱԿԱՆ ՎԱՐՔԱԳԾԻ ԴՐՍԵՎՈՐՄԱՆ ԱՐԴՅՈՒՆՔ ԵՎ ԴՐԱ ԸՆԿԱԼՄԱՆ ՀԻՄՆԱԽՆԴԻՐՆԵՐԸ

Աշոտ Խաչատրյան Զավեն Սմբատյան

 Ամփոփագիր

 Հոդվածում քննարկվում են վարչական իրավախախտման՝ որպես հակաիրավական վարքագծի դրսևորման արդյունքի և դրա ընկալման հիմնախնդիրները:

 Վերոգրյալի հաշվառմամբ հետազոտության շրջանակներում ուսումնասիրության առարկա են հանդիսանում հետազոտության բովանդակությանն առնչվող տարբեր երկրների իրավական ակտերը, իրավական դոկտրինան և դրանց կիրառման դատական պրակտիկան:

 Սույն հոդվածի նպատակն իրավական հետազոտության հիման վրա, վարչական պատասխանատվության ոլորտում անմեղության կանխավարկածի ինստիտուտի, վարչական իրավախախտման հասկացության, վարչական ակտի իրավաչափության կանխավարկածի, վարչական իրավախախտման և վարչական պատասխանատվության ինստիտուտների շղթայական կապի վերաբերյալ միասնական դատողությունների ամրագրումն է, ինչպես նաև տեսական և գործնական փորձի հիման վրա առավել արդյունավետ և հատկանշական կարգավորումների խարսխումը Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրական կարգավորումների համակարգում:

   Հոդվածում քննարկվում են այնպիսի հարցեր, որոնք այս կամ այն չափով արտացոլում են ստացել տարբեր հեղինակների աշխատություններում, սակայն թեմայի բովանդակությունը կազմող ինստիտուտի շուրջ ծառացող հիմնախնդիրներն առանձին համալիր գիտական քննարկման ու իրավական վերլուծության առարկա չեն եղել, ինչն արվել է սույն աշխատանքում:

  Սույն աշխատանքը հանդիսանում է վարչական իրավախախտման ոլորտում առկա կանոնակարգումների համակարգային և տարածական հետազոտություն, որով առավել մանրամասն և ամբողջական հետազոտվում է վարչական իրավախախտման ինստիտուտը, դրա հարաբերակցությունը հանցանքի հետ, հանցանքի և զանցանքի սահմանային հարաբերակցությունը, վարչական պատասխանատվությունը որպես վարչական իրավախախտման հետևանք և դրանց շղթայական կապը, վարչական ակտի իրավաչափության կանխավարկածը` որպես շարունակվող իրավախախտման համար վարչական պատասխանատվության կիրառման նախապայման: Հիմնաբառեր. վարչական իրավախախտում, վարչական պատասխանատվություն, զանցանք, անմեղության կանխավարկած, հանցանք, անօրինականություն, նորմ: Ամփոփագիր Հոդվածում քննարկվում են վարչական իրավախախտման՝ որպես հակաիրավական վարքագծի դրսևորման արդյունքի և դրա ընկալման հիմնախնդիրները: Վերոգրյալի հաշվառմամբ հետազոտության շրջանակներում ուսումնասիրության առարկա են հանդիսանում հետազոտության բովանդակությանն առնչվող տարբեր երկրների իրավական ակտերը, իրավական դոկտրինան և դրանց կիրառման դատական պրակտիկան: Սույն հոդվածի նպատակն իրավական հետազոտության հիման վրա, վարչական պատասխանատվության ոլորտում անմեղության կանխավարկածի ինստիտուտի, վարչական իրավախախտման հասկացության, վարչական ակտի իրավաչափության կանխավարկածի, վարչական իրավախախտման և վարչական պատասխանատվության ինստիտուտների շղթայական կապի վերաբերյալ միասնական դատողությունների ամրագրումն է, ինչպես նաև տեսական և գործնական փորձի հիման վրա առավել արդյունավետ և հատկանշական կարգավորումների խարսխումը Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրական կարգավորումների համակարգում: Հոդվածում քննարկվում են այնպիսի հարցեր, որոնք այս կամ այն չափով արտացոլում են ստացել տարբեր հեղինակների աշխատություններում, սակայն թեմայի բովանդակությունը կազմող ինստիտուտի շուրջ ծառացող հիմնախնդիրներն առանձին համալիր գիտական քննարկման ու իրավական վերլուծության առարկա չեն եղել, ինչն արվել է սույն աշխատանքում: Սույն աշխատանքը հանդիսանում է վարչական իրավախախտման ոլորտում առկա կանոնակարգումների համակարգային և տարածական հետազոտություն, որով առավել մանրամասն և ամբողջական հետազոտվում է վարչական իրավախախտման ինստիտուտը, դրա հարաբերակցությունը հանցանքի հետ, հանցանքի և զանցանքի սահմանային հարաբերակցությունը, վարչական պատասխանատվությունը որպես վարչական իրավախախտման հետևանք և դրանց շղթայական կապը, վարչական ակտի իրավաչափության կանխավարկածը` որպես շարունակվող իրավախախտման համար վարչական պատասխանատվության կիրառման նախապայման:

 Հիմնաբառեր. վարչական իրավախախտում, վարչական պատասխանատվություն, զանցանք, անմեղության կանխավարկած, հանցանք, անօրինականություն, նորմ:

DOI: https://doi.org/10.59560/18291155-2024.1-19