ՀՀ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆ. ՏԵՂԵԿԱԳԻՐ 3 (115)2024
«ԿԱԼԱՆՔԻՑ ԱԶԱՏՎԱԾ ԱՆՁ» ՀԱՍԿԱՑՈՒԹՅԱՆ ՄԵԿՆԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԿԱՆԽԱՎԱՐԿԱԾԸ
Սամվել Հակոբյան
Ամփոփագիր
Սույն հոդվածն իրավակիրառ պրակտիկայում առաջացած այն հիմնախնդրի մասին է, երբ դատարանները քննարկման առարկա են դարձնում անազատության հետ կապված խափանման միջոց կիրառելու մասին միջնորդությունն այն մեղադրյալի վերաբերյալ, որի նկատմամբ նույն մեղադրանքով արդեն իսկ քննարկվել է նման միջնորդություն: Իրավապահ մարմինների գործելաոճն էապես նպաստել է նման դատական պրակտիկայի ձևավորմանը: Սույնով ներկայացվում է նման դատական պրակտիկայի անթույլատրելիությունը, նման իրավիճակներում ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքում ամրագրված՝ կալանքից ազատված անձին կրկին կալանավորելու համար ներկայացված պահանջները/երաշխիքները և դրանց՝ ազատության կանխավարկածին համահունչ մեկնաբանությունները:
Հիմնաբառեր. ձերբակալում, կալանք, անձնական ազատություն, իրավունք, միջնորդություն:
DOI: https://doi.org/10.59560/18291155-2024.3-115
Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի վեբկայքն ստեղծվել է Եվրոպական միության և Եվրոպայի խորհրդի կողմից՝ Գործընկերություն հանուն լավ կառավարման (ԳԼԿ II) ծրագրային ձևաչափի շրջանակներում ֆինանսավորվող և Եվրոպայի խորհրդի կողմից իրականացվող «Աջակցություն դատական բարեփոխումների իրականացմանը` Հայաստանում դատական իշխանության անկախության և արհեստավարժության ամրապնդումը» ծրագրի շրջանակներում: Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի վեբկայքում ներկայացված տեսակետները որևէ պարագայում չեն կարող համարվել Եվրոպական միության և/կամ Եվրոպայի խորհրդի պաշտոնական տեսակետի արտահայտում:
Սահմանադրական դատարանի պաշտոնական կայքի վերազինումը հնարավոր է դարձել Ամերիկայի ժողովրդի աջակցությամբ՝ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների Միջազգային զարգացման գործակալության (ԱՄՆ ՄԶԳ) ֆինանսավորմամբ իրականացվող՝ ԱՄՆ ՄԶԳ Հայաստանի Արդարադատության ոլորտի աջակցության ծրագրի շրջանակում: Կայքի բովանդակության պատասխանատուն ՀՀ Սահմանադրական դատարանն է: Կայքում տեղ գտած տեսակետները պարտադիր չէ, որ արտացոլեն ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալության կամ Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների կառավարության տեսակետները: